In the middle of nowhere
Blijf op de hoogte en volg Mara
21 Augustus 2012 | Australië, Alice Springs
Ik denk dat jullie geluk hebben dat Daniel nu hier is, want hij beveelt me om weer een verhaal te schrijven omdat hij er altijd met smacht op zat te wachten. Dus hier komt het:
Er was eens een meisje die haar vriend heel erg lang moest missen omdat de afstand tussen hun ontzettend groot was, maar toen kwam er een lieve oom die zei, hup ga naar je meisje toe. Dus dat deed de vriend. En ze leefde nog lang en gelukkig...
Nee toen Daniel aankwam hebben we eerst een paar dagen in Cairns ontspannen. Daniel had nog een beetje tijd last van het tijdverschil, maar niet zo erg als ik dus na twee dagen zijn we naar Daintree Forest gegaan. Dit is een regenwoud die overloopt in strand en zee. We hadden een camping geboekt waarvan later bleek dat deze alleen toiletten had. De eerste dagen zijn we een beetje rond gaan lopen en hadden we ontdekt dat er eigenlijk niet zo heel veel te doen was, maar de derde dag hadden we een grote wandeling gepland. Eerst wou ik opgeven, maar toen bedacht ik dat we verder toch niets te doen hadden en dus draaide we weer om, om toch verder te gaan. En we hebben het gehaald, 7,2 km in 2,5 uur klimmen en toen nog terug. Dat zegt wel genoeg. Daarna wouden we afkoelen in de waterpoel die ze daar hadden, maar dat water was veel te koud, dus we hebben ons snel gewassen en zijn snel naar de zon gelopen. Bij de waterpoel was ook een restaurant en ik had gehoord dat je daar krokodil kon eten, dus ik had een krokodillenburger en Daniel nam een Emuburger. Heerlijk, maar de krokodil smaakt een beetje naar kip. Het blijkt dat de krokodil smaakt naar wat hij eet.
De vierde en laatste dag hadden we een snorkel boot geboekt. Rond een uur of twaalf moesten we verzamelen en kregen we een wetsuit. Naja daar moest je wel extra voor betalen, maar was het waard. Daarna liepen we naar het strand en gingen we aan boord. In het begin zat iedereen alleen te praten met de mensen die ze al kende, maar dit veranderde al snel. Het duurde nu maar een half uur voordat we er waren en als je vanuit Cairns gaat, heb je veel slechter koraal en duurt het een uur of anderhalf uur voordat je bij het rif bent. Het was echt prachtig. Voor mijn ouders en oma, net zo mooi als in Egypte, maar hier zag ik ook schildpadden. Die kwamen echt heel dicht bij. Eentje raakte mij zowat aan, terwijl ik juist probeerde hem niet aan te raken. Het was echt prachtig. Lang geleden had ik van Ferry een onderwater camera gekregen, waar nog een film rolletje in ging. Ik verwachtte daar helemaal niets van, maar jullie kunnen het resultaat bekijken bij mijn foto's.
Toen was het tijd om weer terug naar Cairns te gaan en hier gingen we op zoek naar mensen. Op het laatste moment hadden we Steven, Duits, en Rob, Engels, gevonden en nadat we op een krokodillen boerderij waren geweest, waar we ze konden aanraken (ook slangen en koala's), gingen we op weg naar Alice Springs, de jongens waren wat meer in een tijd nood en dus besloten we om zo snel mogelijk door de reizen. Het duurde ongeveer vier dagen, waarvan we er twee de hele dag gereden hebben. 2100 km. Toen we in Alice Springs aankwamen besloten de jongens nog met ons mee te reizen naar Uluru en Kings Canyon. Dus dat deden we, eerst Uluru. Op een gegeven moment hadden we besloten om snel door te rijden omdat we dan nog op tijd waren voor de zonsondergang. Dit was prachtig, maar er stonden wel honderd mensen op de zelfde parkeerplaats. De volgende dag gingen we zonsopkomst. Dat was echt heel koud. Heb wel even mijn moeder de groeten gedaan. Door heel Australië is het moeilijk om bereik te hebben met je telefoon, maar in het midden van het land, in the middle of nowhere heb ik bereik... Vervolgens zijn we de 10km om de rots heen gelopen, ik hoorde van veel mensen dat dit een spirituele ervaring is, maar ik had meer met de rots als ik op afstand was. Daarom ben ik ook lekker gitaar gaan spelen en hebben we een nummer opgenomen. Naast Uluru was ook nog een tweede rotsformatie genaamd, Kata Tjuta. Dit zijn meerdere rotsen bij elkaar. We gingen daar heen voor de zonsondergang, maar we waren tien minuten te laat en het was een beetje bewolkt.
De volgende dag hebben we een wandeling van 4 uur gemaakt door Kata Tjuta, daarna meteen doorgereden naar Kings canyon, waar we veel later aankwamen dan we dachten, waardoor we het laatste stuk in het donker hebben gereden. Daniel kreeg een reflex test dankzij 2 paarden die opeens de weg overstaken, hij is geslaagd.
Kings canyon... kan ik eigenlijk niet beschrijven. Prachtig, geweldig, mooi, alles past er wel bij.
Hier hebben we een wandeling van 4,5 uur gemaakt. We dachten rustig te kunnen beginnen maar de wandeling begon gelijk met een klim van 100 meter(hoog) Eenmaal boven hoefde we gelukkig niet zo heel veel meer te klimmen, verder een prachtige wandeling, met een nog mooier uitzicht.
De volgende dag in Alice Springs hebben we helaas afscheid genomen van Steven en Rob, nu zijn we weer samen op pad, op naar Coober Pedy.
De groeten vanuit the middle of nowhere
Mara & Daniel.
Er was eens een meisje die haar vriend heel erg lang moest missen omdat de afstand tussen hun ontzettend groot was, maar toen kwam er een lieve oom die zei, hup ga naar je meisje toe. Dus dat deed de vriend. En ze leefde nog lang en gelukkig...
Nee toen Daniel aankwam hebben we eerst een paar dagen in Cairns ontspannen. Daniel had nog een beetje tijd last van het tijdverschil, maar niet zo erg als ik dus na twee dagen zijn we naar Daintree Forest gegaan. Dit is een regenwoud die overloopt in strand en zee. We hadden een camping geboekt waarvan later bleek dat deze alleen toiletten had. De eerste dagen zijn we een beetje rond gaan lopen en hadden we ontdekt dat er eigenlijk niet zo heel veel te doen was, maar de derde dag hadden we een grote wandeling gepland. Eerst wou ik opgeven, maar toen bedacht ik dat we verder toch niets te doen hadden en dus draaide we weer om, om toch verder te gaan. En we hebben het gehaald, 7,2 km in 2,5 uur klimmen en toen nog terug. Dat zegt wel genoeg. Daarna wouden we afkoelen in de waterpoel die ze daar hadden, maar dat water was veel te koud, dus we hebben ons snel gewassen en zijn snel naar de zon gelopen. Bij de waterpoel was ook een restaurant en ik had gehoord dat je daar krokodil kon eten, dus ik had een krokodillenburger en Daniel nam een Emuburger. Heerlijk, maar de krokodil smaakt een beetje naar kip. Het blijkt dat de krokodil smaakt naar wat hij eet.
De vierde en laatste dag hadden we een snorkel boot geboekt. Rond een uur of twaalf moesten we verzamelen en kregen we een wetsuit. Naja daar moest je wel extra voor betalen, maar was het waard. Daarna liepen we naar het strand en gingen we aan boord. In het begin zat iedereen alleen te praten met de mensen die ze al kende, maar dit veranderde al snel. Het duurde nu maar een half uur voordat we er waren en als je vanuit Cairns gaat, heb je veel slechter koraal en duurt het een uur of anderhalf uur voordat je bij het rif bent. Het was echt prachtig. Voor mijn ouders en oma, net zo mooi als in Egypte, maar hier zag ik ook schildpadden. Die kwamen echt heel dicht bij. Eentje raakte mij zowat aan, terwijl ik juist probeerde hem niet aan te raken. Het was echt prachtig. Lang geleden had ik van Ferry een onderwater camera gekregen, waar nog een film rolletje in ging. Ik verwachtte daar helemaal niets van, maar jullie kunnen het resultaat bekijken bij mijn foto's.
Toen was het tijd om weer terug naar Cairns te gaan en hier gingen we op zoek naar mensen. Op het laatste moment hadden we Steven, Duits, en Rob, Engels, gevonden en nadat we op een krokodillen boerderij waren geweest, waar we ze konden aanraken (ook slangen en koala's), gingen we op weg naar Alice Springs, de jongens waren wat meer in een tijd nood en dus besloten we om zo snel mogelijk door de reizen. Het duurde ongeveer vier dagen, waarvan we er twee de hele dag gereden hebben. 2100 km. Toen we in Alice Springs aankwamen besloten de jongens nog met ons mee te reizen naar Uluru en Kings Canyon. Dus dat deden we, eerst Uluru. Op een gegeven moment hadden we besloten om snel door te rijden omdat we dan nog op tijd waren voor de zonsondergang. Dit was prachtig, maar er stonden wel honderd mensen op de zelfde parkeerplaats. De volgende dag gingen we zonsopkomst. Dat was echt heel koud. Heb wel even mijn moeder de groeten gedaan. Door heel Australië is het moeilijk om bereik te hebben met je telefoon, maar in het midden van het land, in the middle of nowhere heb ik bereik... Vervolgens zijn we de 10km om de rots heen gelopen, ik hoorde van veel mensen dat dit een spirituele ervaring is, maar ik had meer met de rots als ik op afstand was. Daarom ben ik ook lekker gitaar gaan spelen en hebben we een nummer opgenomen. Naast Uluru was ook nog een tweede rotsformatie genaamd, Kata Tjuta. Dit zijn meerdere rotsen bij elkaar. We gingen daar heen voor de zonsondergang, maar we waren tien minuten te laat en het was een beetje bewolkt.
De volgende dag hebben we een wandeling van 4 uur gemaakt door Kata Tjuta, daarna meteen doorgereden naar Kings canyon, waar we veel later aankwamen dan we dachten, waardoor we het laatste stuk in het donker hebben gereden. Daniel kreeg een reflex test dankzij 2 paarden die opeens de weg overstaken, hij is geslaagd.
Kings canyon... kan ik eigenlijk niet beschrijven. Prachtig, geweldig, mooi, alles past er wel bij.
Hier hebben we een wandeling van 4,5 uur gemaakt. We dachten rustig te kunnen beginnen maar de wandeling begon gelijk met een klim van 100 meter(hoog) Eenmaal boven hoefde we gelukkig niet zo heel veel meer te klimmen, verder een prachtige wandeling, met een nog mooier uitzicht.
De volgende dag in Alice Springs hebben we helaas afscheid genomen van Steven en Rob, nu zijn we weer samen op pad, op naar Coober Pedy.
De groeten vanuit the middle of nowhere
Mara & Daniel.
-
21 Augustus 2012 - 09:32
Janneke:
we dachten al, nou is Daniel er en beleven ze niks meer ;)
maar gelukkig weer een verslag...
groetjes x -
21 Augustus 2012 - 09:57
Ferry:
Ey Zusje en natuurlijk ook ey Daniel!
Fijn om te lezen dat jullie t zo naar jullie zin hebben.
Lekker genieten van alles om je heen en vooral weer van elkaar!
liefs en kus
Je kleine broertje Ferry -
23 Augustus 2012 - 07:36
Mam:
leuk hoor ineens ff telefoon!
geniet ervan, en dat doen jullie.
dikke kus voor allebei
mam en .....
ook groet van pap -
24 Augustus 2012 - 19:37
Joost Fontaine:
hallo jongens
even snel in een internet cafe (ofzoiets) jullie verslag gelezen tot nu toe lijkt het me erg indrukwekkend en we hopen dat het erg goed gaat met juliie lieve en hartelijke groet van ons uit kroatie en tot gauw -
27 Augustus 2012 - 11:54
Ans:
Hoi Mara& Daniel ,
te gek die zeeschildpad Barry heeft 'snachts met duiken ereen aangeraakt ben er gek op {tattoo}
leuk de fotoos met daniel erop maar vooral de schildpad GEWELDIG!!!!!
fijn dat jullie het naar de zin hebben dikke zoen voor jullie alletwee -
02 September 2012 - 23:10
Jantje:
Hoi Mara en Daan,
We zijn weer helemaal bij. Jullie zien nog es wat! Geweldig.
Groet en kus uit Emmen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
