Aftellen geblazen
Blijf op de hoogte en volg Mara
20 Oktober 2012 | Australië, Varroville
Het laatste bericht uit Australië we zijn al hard aan het aftellen, maar eerst nog even de avonturen sinds we vertrokken zijn uit Hawker. Even leek het erop dat we nog terug moesten, omdat Daniel zijn zakmes vergeten was, maar het zou meer kosten om terug te rijden dan een nieuwe te kopen, dus word het een nieuwe. De eerste stop na Hawker zou Adelaide zijn, maar omdat we helemaal geen zin hebben in grote steden besloten we deze over te slaan en door te rijden naar de Naracoorte Caves dit zijn niet gewone grotten, maar grotten waar ze vele fossielen hadden gevonden en dat vind ik erg interessant. Dus we gingen op weg. Eenmaal aangekomen kwamen we erachter dat het wel ontzettend prijzig was maar we besloten het toch te doen. Uiteindelijk was het het geld waar, want we waren de enigste en dus konden we haar alles vragen wat we wouden. Ook ging zij op ons in spelen wat we al wisten en gaf dus veel meer informatie dan dat ze normaal gaven. Ze vertelde ook dat ze op haar eigen terrein ook grotten heeft met mogelijk nog meer fossielen. Erg interessant en ik zou dan ook willen weten wat voor fossielen er liggen en hoe groot de grot is.
Onze volgende stop was Mount Arapiles, deze zou je kunnen bewandelen volgens de informatie die ik had gevonden, maar toen we daar aankwamen, zagen we dat deze berg echt alleen voor het beklimmen was en reden we snel door. We kwamen uit aan de west kant van de Great Ocean Road, maar omdat het al zo laat was, besloten we een plek te vinden voor een overnachting. Ik wil mijn tijd nemen met deze weg. Toen we de volgende dag aan de tocht begonnen kwamen we erachter dat de weg grotendeels niet langs de zee loopt. Dit was best wel verwarrend omdat ze het the Great Ocean Road noemen, maar het was echt prachtig, ook de stukken door het bos en elke keer waren er lookout points. We vonden de minder bekende punten veel mooier dan bijvoorbeeld the 12 apostels, waar er niet eens meer 12 van zijn. Vervolgens reden we door richting Melbourn, maar ook nu hadden we geen zin in een grote stad en dus reden we door. Naar Kosciuszko National Park. Hier was het aan het sneeuwen en vriezen en dus reden we langzaam maar wel dezelfde dag nog door.
Ik ken iemand in Canberra en we hadden gevraagd of we daar konden overnachten en dat kon. Vanaf haar huis zijn we rond gereden om Canberra te zien, naja meer de dingen die om Canberra heen liggen, want we vinden de steden nog steeds niet interessant. We waren ook op zoek naar werk, maar dit verliep niet zo heel goed en dus begonnen we naar Wwoof plekken te vinden. Dit zijn plekken waar je op boerderijen werkt voor accommodatie en eten. Dit hadden we wel snel gevonden en het lag net onder Sydney en vlak bij de Nationale Parken die we nog wouden bezoeken. Het is hier echt geweldig. Het is een bijenhouderij, maar hij heeft het meer als hobby. Hij is ook zijn huis aan het verbouwen, dus Daniel is ook lekker bezig. Hij heeft geholpen met de keuken, heeft regenafvoerleidingen aangelegd, grasgemaaid op zo'n wagentje en nog veel meer. Ik hield me bezig met alles wat betreft de bijen, honing of wax. De boxen moesten gerepareerd en geverfd worden, de wax moest in de frames, oude wax moest uit de frames, honing uit de frames, honing in de potten, noem maar op.
In de weekenden zijn we op stap gegaan, een keertje naar Sydney en Fitzroy Falls. We moesten afgelopen weekend naar Sydney om onze auto te verkopen, na veel gezeur is dit toch gelukt! Dus deze moesten we dinsdag afleveren in Sydney en daarna pakte we de trein door naar de Blue Mountains en hebben daar een heerlijke dag gewandeld. Heb er nog steeds spierpijn van en daarna onze laatste dagen gewerkt, naja voor mij was het maar een dag, want ik werd gestoken op mijn vinger, waardoor ik 's nachts niet kon slapen en de volgende dag niet mijn vinger kon gebruiken, want het leek alsof hij aan in de brand stond en het was ook een worstje geworden. Gelukkig is het nu was minder, maar nog steeds niet over.
Het is onze laatste dag hier op de boerderij en het voelt echt gek. We hebben hier ongeveer een maand gewoond en het voelde een beetje zoals thuis. Zou dat wel willen hoor, grote tuin, geen werk, maar gewoon werken in de tuin en met bijen en honing verkopen.
Zondag gaan we nog voor een paar dagen naar Manley Beach, dat is één van de stranden van Sydney. Heb er wel zin in, maar het einde komt nu zo dicht bij. Eng gewoon, maar kan ook niet wachten om mijn familie en vrienden weer te zien. Nou dit was het dan, het laatste bericht uit Australië.
No worries!
Liefs Mara en Daniel
Onze volgende stop was Mount Arapiles, deze zou je kunnen bewandelen volgens de informatie die ik had gevonden, maar toen we daar aankwamen, zagen we dat deze berg echt alleen voor het beklimmen was en reden we snel door. We kwamen uit aan de west kant van de Great Ocean Road, maar omdat het al zo laat was, besloten we een plek te vinden voor een overnachting. Ik wil mijn tijd nemen met deze weg. Toen we de volgende dag aan de tocht begonnen kwamen we erachter dat de weg grotendeels niet langs de zee loopt. Dit was best wel verwarrend omdat ze het the Great Ocean Road noemen, maar het was echt prachtig, ook de stukken door het bos en elke keer waren er lookout points. We vonden de minder bekende punten veel mooier dan bijvoorbeeld the 12 apostels, waar er niet eens meer 12 van zijn. Vervolgens reden we door richting Melbourn, maar ook nu hadden we geen zin in een grote stad en dus reden we door. Naar Kosciuszko National Park. Hier was het aan het sneeuwen en vriezen en dus reden we langzaam maar wel dezelfde dag nog door.
Ik ken iemand in Canberra en we hadden gevraagd of we daar konden overnachten en dat kon. Vanaf haar huis zijn we rond gereden om Canberra te zien, naja meer de dingen die om Canberra heen liggen, want we vinden de steden nog steeds niet interessant. We waren ook op zoek naar werk, maar dit verliep niet zo heel goed en dus begonnen we naar Wwoof plekken te vinden. Dit zijn plekken waar je op boerderijen werkt voor accommodatie en eten. Dit hadden we wel snel gevonden en het lag net onder Sydney en vlak bij de Nationale Parken die we nog wouden bezoeken. Het is hier echt geweldig. Het is een bijenhouderij, maar hij heeft het meer als hobby. Hij is ook zijn huis aan het verbouwen, dus Daniel is ook lekker bezig. Hij heeft geholpen met de keuken, heeft regenafvoerleidingen aangelegd, grasgemaaid op zo'n wagentje en nog veel meer. Ik hield me bezig met alles wat betreft de bijen, honing of wax. De boxen moesten gerepareerd en geverfd worden, de wax moest in de frames, oude wax moest uit de frames, honing uit de frames, honing in de potten, noem maar op.
In de weekenden zijn we op stap gegaan, een keertje naar Sydney en Fitzroy Falls. We moesten afgelopen weekend naar Sydney om onze auto te verkopen, na veel gezeur is dit toch gelukt! Dus deze moesten we dinsdag afleveren in Sydney en daarna pakte we de trein door naar de Blue Mountains en hebben daar een heerlijke dag gewandeld. Heb er nog steeds spierpijn van en daarna onze laatste dagen gewerkt, naja voor mij was het maar een dag, want ik werd gestoken op mijn vinger, waardoor ik 's nachts niet kon slapen en de volgende dag niet mijn vinger kon gebruiken, want het leek alsof hij aan in de brand stond en het was ook een worstje geworden. Gelukkig is het nu was minder, maar nog steeds niet over.
Het is onze laatste dag hier op de boerderij en het voelt echt gek. We hebben hier ongeveer een maand gewoond en het voelde een beetje zoals thuis. Zou dat wel willen hoor, grote tuin, geen werk, maar gewoon werken in de tuin en met bijen en honing verkopen.
Zondag gaan we nog voor een paar dagen naar Manley Beach, dat is één van de stranden van Sydney. Heb er wel zin in, maar het einde komt nu zo dicht bij. Eng gewoon, maar kan ook niet wachten om mijn familie en vrienden weer te zien. Nou dit was het dan, het laatste bericht uit Australië.
No worries!
Liefs Mara en Daniel
-
20 Oktober 2012 - 10:58
Tineke:
Mooi verslag weer! Geniet van jullie laatste weekend, hopelijk echt strandweer, en verheug mij op jullie terugkomst. Tot donderdag! Kus.
-
20 Oktober 2012 - 11:41
Ans:
Vond het leuk om je zo te volgen op je reis, en later jullie reis.
Nog wat fijne laatste dagen daar .En dan een goede terugreis voor jullie saampjes.
Dank voor de verslagen en mooie foto's[TURTLE].was leuk om achter de schermen mee te reizen!
liefs Ans -
21 Oktober 2012 - 10:56
Ronald:
Flits wat was dat ,avontuur nieuw zeeland,flits en dat dan avontuur australie wat gaat dat snel jammer dat het bijna afgelopen is geniet het laatste stukje groeten ronald -
22 Oktober 2012 - 08:31
Oma:
het is nu maandag, en nu pas heb ik je hele reisverslag gelezen, want wat ik ook aanklikte het ging niet verder als geen zin in de grote stede maar vanmorgen nog eens geprobeerd enja hoor het ging, vond het leuk maar nog leuker is...................... dat jullie nu gauw thuis komen nog een paar fijne dagen hoor met mooi weer , want dat zal hier wel anders zijn liefs oma
-
23 Oktober 2012 - 08:40
Mum:
hoi mop, ik ben al 3 weken aan het aftellen.
nog een dikke kus over de computer en dan een voor het echie.
we wachten op je in T.A. en dan knuffel ik je fijn. tot donderdag
kus mum
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
