Kia Ora

Kia Ora allemaal,
Dat betekend hier hallo. Heb door dat het al weer een lange tijd is dat ik iets heb geschreven dus ik moet jullie weer even op de hoogte brengen. Daar gaat ie:
In Wellington verveelde ik me een beetje. Het was de meeste van de tijd slecht weer en ik had een Iers meisje ontmoet die speciaal naar Auckland ging om St Patricks dag te vieren en ik besloot met haar mee te gaan. Dit betekende wel dat we eerst nog een overnachting hadden in Rotorua. Eenmaal in Auckland kreeg ik door dat zij helemaal niet in een hostel ging slapen maar bij vrienden ging overnachten en ik sloot me bij een ander meisje aan. Met haar heb ik Auckland een beetje verkend, heb alleen niet heel veel mee gekregen van st Patricksdag.
Daarna was het tijd om richting Coromandel te gaan. Helaas hoorde we onderweg dat delen van de wegen overstroomd waren en dat betekende dat het wandelen in Coromandel ook niet door kon gaan en ik besloot met de bus mee te gaan naar Raglan. Daar hadden we een prachtige zonsondergang met een gitaar, dus ik ben een beetje gaan spelen. Nadat ik mijn ding had gedaan pakte andere de gitaar, dus we hadden een prachtige zonsondergang en muziek. Wat wil je nog meer in het leven. Toen iedereen vertrok was ik op een gegeven moment alleen nog over met de buschauffeur en deze zij dat het nog veel mooier zou worden als het pikke donker was en hij had gelijk. Hoe donkerder het werd hoe meer sterren er tevoorschijn kwamen. Toen we eindelijke terug liepen moesten we over een onverlichte weg lopen en toen konden we heel mooi de Gloei Wormen zien die in de kant van de weg zaten.
De volgende dag ging ik me eigen ketting van een bot maken 'Bonecarving'. Terwijl ik mijn symbool uitkoos die het begin van een nieuw leven betekend, vroeg ik hem of het ook mogelijk was om een druppel te maken. Daarna vertelde ik het verhaal die mama mij verteld had toen ze ons 'de drie kinderen' de druppel van hout gaf. Dit was mogelijk zei hij, maar verder ging hij er niet op in. Ik besloot me eerst maar eens te concentreren op was ik moest doen en ik begon met veilen. Het lijkt eigenlijk een beetje op figuurzagen maar dan met een bot. Nadat ik de vorm die ik wou hebben kreeg ik drie verschillende schuurpapiertjes. De eerste was voor het weghalen van de krasjes van de veil. De tweede was voor het weg halen van de krasjes van schuurpapier 1 en dan de derde was om het bot te polijsten. Daarna vroeg hij wat voor gravering je erin wou. Ik vroeg of het mogelijk was om de maan erin te hebben en hij tekende de Maorie maan. Deze had ik nog nergens gezien en ik ben er ontzettend blij mee.
Toen ook de andere meiden eenmaal klaar waren en wij die van elkaar aan het bekijken waren was hij weer bezig met andere dingen en op het moment dat we wouden gaan, gaf hij me een druppel van bot, voor mijn moeder.
Mijn volgende plan was een drie daagse hike te gaan doen rond de Mt Taranaki. Maar toen ik daar eenmaal aankwam was het keihard aan het regenen. Gelukkig stoppen de bussen meestal bij de informatie centrum dus ik ging even informeren over de wandeling. Hier werd mij afgeraden om te gaan lopen want het weer zou nog veel slechter worden. Dus ik had besloten om niet te gaan. Maar hier baalde ik wel heel erg veel van en ik wou wel een poging doen om naar de berg te gaan. Toen ik dan eindelijke twee dagen later een lift had gevonden kon je nog geen tien meter verder kijken. Gelukkig was het weer in het dorpje wel veel beter en heb ik met een meisje de Costal Walk gedaan. Al met al heb ik het best wel naar mijn zin gehad, maar toch baal ik ervan dat ik niet die wandeling heb kunnen doen.
Toen was het tijd voor het abseilen in de Waitomo Caves. Dit was gaaf. De jongens hadden ook door dat ik wel goed was, dus op een gegeven moment moest ik achter hun aan rennen, maar hun waren 10x zo snel als dat ik was dus ik moest op een gegeven moment een want beklimmen. Je kent die klimwanden wel, met al die kleurtjes waar je je aan vast kan houden. Dit was net zoiets, alleen zonder de kleurtjes. Dus dat was wel gaaf.
Dezelfde dag gingen we door naar Maketu, daar hadden we een cultuur programma. We werden als groep geaccepteerd in hun cultuur. Daarna kregen we een show en moesten we zelf ook een dansje en liedje leren. De jongens moesten de Haka leren. Deze zie je ook in de reclame van Nieuw Zeelands rugby team. Ook deze avond was geweldig. Mijn dag kon niet meer stuk.
De volgende dag was het tijd voor Taupo. Daar kwamen we rond de middag aan het ben ik met een van de meiden lekker aan het gigantische meer gaan zitten. 's avonds gingen ze allemaal uit, maar ik had daar geen zin in en ben in de hostel blijven kletsen met een meisje die ik daar weer had ontmoet. Ook moest ik mijn was doen. Twee paar kleren is toch best weinig.
Toen was het tijd voor nog een speciale slaap locatie. De Blue Dock station. Hier kon je verschillende dingen doen zoals paardrijden en jagen, wandelen en nog een paar andere dingen. Maar omdat er niet zoveel mensen waren die het wouden doen, gaven ze ons een enorme korting waardoor ik dus ook ben gaan paard rijden. Wat is dat toch gaaf. Ben niet eens gevallen. Alleen erop komen is wel een beetje lastig. Maar ook dat is me gelukt. We gingen naar de top van een van de bergen en vanuit daar legde de gids uit waar je op uitkeek. Hij moest natuurlijk ook nog even opscheppen over zijn eigen landgoed.
Ik heb eigenlijk nog veel meer te vertellen, zal een andere keer doen... Houd het een beetje spannend voor jullie.

Dikke kus Mara