Wow weer een maand verder
Door: Mara van 't Veldt
Blijf op de hoogte en volg Mara
24 Juni 2012 | Australië, Sydney
Hoi allemaal, hier weer een berichtje. Ik heb weer ontzettend veel dingen mee gemaakt maar hier komen de hoogte punten.
Na Mt Warning gingen we op weg naar Surfers Paradise en daarna naar Brisbane, Mt Ngungun naar Noosa Heads. Daarna via Fraser Island, Carnavon National Park, Mackay naar Airlie Beach. Al deze plekken waren geweldig en heb wel verhalen, maar kan jullie niet alles vertellen, maar in Noosa Heads op de camping hadden we een ouder koppel ontmoet. Nick en Jane waren op zoek naar mensen die samen met hun een boot wouden huren in de Whitsunday. Dus ik vroeg of wij met hun mee konden en dat vonden ze goed. Marion wist nog een vriendin die dan ook daar zou zijn en mee wou dus vanuit Airlie Beach huurde me een zeilschip van 11 meter. Nick zei dat hij best veel ervaring had en hij had wel veel ervaring met varen, maar iets minder met zeilen. Maar alles ging goed. Tot de meiden opeens perongelijk de zwengel overboord. Nick en ik waren de enigste die zeil ervaring hadden dus we haalde met een record snelheid het vok naar binnen en dit deed ik met de hand, omdat het snel gedaan moest worden. Daarna trok ik het rubber motorbootje naar de achterkant, maar daar lag een kajak in en omdat de golven best groot waren verloor in mijn evenwicht en het was zwemmen of springen dus ik sprong op de kajak en startte de motor. Daarna gooide Marion mij los en was het een zoektocht naar de zwengel. Gelukkig dreef deze, maar met zulke grote golven was het bijna onmogelijk, maar op een gegeven moment zag ik hem en op dat moment begon Jane ook te wijzen. Ik kon haast niet bewegen op de boot en voer over de zwengel heen. Daarna zette ik de motor in achteruit en kwam op deze manier langzaam dichter bij de zwengel. Ik moest mijn best doen om niet te vallen. Daarna snel weer terug naar de boot en daar wachten tot ze de boot vast hadden gemaakt en daarna de sprong weer terug op de zeilboot. Omdat ik degene was die het grootzeil naar beneden weet te halen, hadden ze dit nog niet gedaan, dus nadat ook deze naar beneden was gingen we met de motor de baai in. Hier moesten we uitvinden hoe de anker werkte, maar het waren twee knoppen, op en neer. Maar het vinden van een plek was nog niet zo makkelijk, want een meter verder en het is twee meter diep omdat je draait met de wind kan je daar dus niet blijven. Maar we hadden goede regels afgesproken dus uiteindelijk hadden we een plekje gevonden. Zo hadden we nog een paar momenten dat ik de dag heb gered. En Nick was echt verbaast dat ik zo handig was. We hebben echt ontzettend genoten. Aan boord hadden we alles, oven, koelkast, vriezer en snorkels en wetsuites om te snorkelen en hier heb ik ook dankbaar gebruik van gemaakt.
Na de whithsunday moesten we afscheid nemen van de andere. Marion en ik hadden nieuwe mensen gevonden om met ons mee te reizen en met hun gingen we via de Wallaman Falls, de hoogste enkele val in australie, en mission beach naar Cairns. Omdat we dit zo snel deden wouden we eerst nog naar Cooktown gaan, maar ik was behoorlijk door mijn geld heen en Marion en een van de andere meiden hadden twee jongens gevonden die naar Ayers Rock gingen en hier wouden ze wel heel graag heen. Dus plotseling namen we afscheid en vloog ik naar het meest noordelijke dorpje in Australië, Seisia. Hier heb ik een autobedrijf gevonden die wel geïnteresseerd is om mij daar een kleine twee maanden te hebben. Ik wist eigenlijk niet eens wat ik ging doen en dit besefte ik me toen ik op de ferry zat om van het vliegveld naar het vaste land te komen. Eenmaal daar aangekomen wist ik niet of ik ze moest bellen of dat ze er al stonden om me op te halen, maar ik hoorde een meneer met smerige kleren zeggen dat hij een bordje had moeten meemen dus ik vroeg wie hij zocht en hij zocht de Dutch Mechanic. Daarna vertelde hij de de caravan waar ik in zou gaan wonen nog niet klaar was en dat ik even bij hem thuis moest wonen. Uiteindelijk hebben we besloten dat ik hier blijf wonen, omdat het makkelijker is en gezelliger. Hij heeft ook een vriendin op bezoek Shelly en ze is echt top. Ze kookt en wast voor ons, ondanks ik elke keer zeg dat ik ook wel wat kan doen, maar het enigste wat ik doe is de afwas. Het eerste weekend gingen we kamperen en de tweede gingen we naar het meest noordelijke punt van Australië. Het is echt zo gaaf hier, heb al zo veel geleerd van de baas, Mark (waar ik ook slaap) en ik heb ook hem een paar dingen geleerd. Ook dacht ik dat als ik Daniel in Cairns ophaal dat we dan samen moeten werken, maar het lijkt erop dat als hij er is we lekker beginnen met reizen. Heb het echt ontzettend naar mijn zin :)
Na Mt Warning gingen we op weg naar Surfers Paradise en daarna naar Brisbane, Mt Ngungun naar Noosa Heads. Daarna via Fraser Island, Carnavon National Park, Mackay naar Airlie Beach. Al deze plekken waren geweldig en heb wel verhalen, maar kan jullie niet alles vertellen, maar in Noosa Heads op de camping hadden we een ouder koppel ontmoet. Nick en Jane waren op zoek naar mensen die samen met hun een boot wouden huren in de Whitsunday. Dus ik vroeg of wij met hun mee konden en dat vonden ze goed. Marion wist nog een vriendin die dan ook daar zou zijn en mee wou dus vanuit Airlie Beach huurde me een zeilschip van 11 meter. Nick zei dat hij best veel ervaring had en hij had wel veel ervaring met varen, maar iets minder met zeilen. Maar alles ging goed. Tot de meiden opeens perongelijk de zwengel overboord. Nick en ik waren de enigste die zeil ervaring hadden dus we haalde met een record snelheid het vok naar binnen en dit deed ik met de hand, omdat het snel gedaan moest worden. Daarna trok ik het rubber motorbootje naar de achterkant, maar daar lag een kajak in en omdat de golven best groot waren verloor in mijn evenwicht en het was zwemmen of springen dus ik sprong op de kajak en startte de motor. Daarna gooide Marion mij los en was het een zoektocht naar de zwengel. Gelukkig dreef deze, maar met zulke grote golven was het bijna onmogelijk, maar op een gegeven moment zag ik hem en op dat moment begon Jane ook te wijzen. Ik kon haast niet bewegen op de boot en voer over de zwengel heen. Daarna zette ik de motor in achteruit en kwam op deze manier langzaam dichter bij de zwengel. Ik moest mijn best doen om niet te vallen. Daarna snel weer terug naar de boot en daar wachten tot ze de boot vast hadden gemaakt en daarna de sprong weer terug op de zeilboot. Omdat ik degene was die het grootzeil naar beneden weet te halen, hadden ze dit nog niet gedaan, dus nadat ook deze naar beneden was gingen we met de motor de baai in. Hier moesten we uitvinden hoe de anker werkte, maar het waren twee knoppen, op en neer. Maar het vinden van een plek was nog niet zo makkelijk, want een meter verder en het is twee meter diep omdat je draait met de wind kan je daar dus niet blijven. Maar we hadden goede regels afgesproken dus uiteindelijk hadden we een plekje gevonden. Zo hadden we nog een paar momenten dat ik de dag heb gered. En Nick was echt verbaast dat ik zo handig was. We hebben echt ontzettend genoten. Aan boord hadden we alles, oven, koelkast, vriezer en snorkels en wetsuites om te snorkelen en hier heb ik ook dankbaar gebruik van gemaakt.
Na de whithsunday moesten we afscheid nemen van de andere. Marion en ik hadden nieuwe mensen gevonden om met ons mee te reizen en met hun gingen we via de Wallaman Falls, de hoogste enkele val in australie, en mission beach naar Cairns. Omdat we dit zo snel deden wouden we eerst nog naar Cooktown gaan, maar ik was behoorlijk door mijn geld heen en Marion en een van de andere meiden hadden twee jongens gevonden die naar Ayers Rock gingen en hier wouden ze wel heel graag heen. Dus plotseling namen we afscheid en vloog ik naar het meest noordelijke dorpje in Australië, Seisia. Hier heb ik een autobedrijf gevonden die wel geïnteresseerd is om mij daar een kleine twee maanden te hebben. Ik wist eigenlijk niet eens wat ik ging doen en dit besefte ik me toen ik op de ferry zat om van het vliegveld naar het vaste land te komen. Eenmaal daar aangekomen wist ik niet of ik ze moest bellen of dat ze er al stonden om me op te halen, maar ik hoorde een meneer met smerige kleren zeggen dat hij een bordje had moeten meemen dus ik vroeg wie hij zocht en hij zocht de Dutch Mechanic. Daarna vertelde hij de de caravan waar ik in zou gaan wonen nog niet klaar was en dat ik even bij hem thuis moest wonen. Uiteindelijk hebben we besloten dat ik hier blijf wonen, omdat het makkelijker is en gezelliger. Hij heeft ook een vriendin op bezoek Shelly en ze is echt top. Ze kookt en wast voor ons, ondanks ik elke keer zeg dat ik ook wel wat kan doen, maar het enigste wat ik doe is de afwas. Het eerste weekend gingen we kamperen en de tweede gingen we naar het meest noordelijke punt van Australië. Het is echt zo gaaf hier, heb al zo veel geleerd van de baas, Mark (waar ik ook slaap) en ik heb ook hem een paar dingen geleerd. Ook dacht ik dat als ik Daniel in Cairns ophaal dat we dan samen moeten werken, maar het lijkt erop dat als hij er is we lekker beginnen met reizen. Heb het echt ontzettend naar mijn zin :)
-
24 Juni 2012 - 14:19
Marisja:
wauw meis super fijn om te horen dat je het zo leuk hebt. doet me goed!
have fun en enjoy!
-
25 Juni 2012 - 09:17
Mam:
leuk om te lezen. gelukkig hoor ik ook af en toe je stem nog even. kan wel lezen dat je razendsnel geschreven hebt omdat je ons ALLES wilt vertellen!
net als je moeder schrijf je wel leuke dingen: wat moeten we er van denken dat je slaapt bij de baas???!!!
hi, hi :) ;) :P
je bent een geweldig mens en beleeft het avontuur van je leven, ga zo door. blijf genieten. nu en straks samen met daniel -
25 Juni 2012 - 09:41
Linda:
Hey, Dat je nog tijd hebt om te schrijven !! Lekker blijven genieten. Het zou zo maar kunnen dat we nieyts meer horen tot Daniel er is !!! Haha en dan ben je nog drukker. Fijn te horen dat jij zo geniet . Liefs vanuit Nieuw Zeeland !!
-
25 Juni 2012 - 16:25
Oma En Ferry:
Hoi Mara,
Oma en ik hebben ook een leuke reactie geplaatst echter staat deze er niet bij of nog niet bij :D
Fijn om te horen dat je het zo naar je zin hebt en dat je steeds weer geniet van zoveel en zulke verschillende dingen.
liefs en kus van Oma en je broertje -
28 Juni 2012 - 18:55
Janneke:
Hoi Mara, wat een geweldige avonturen allemaal, veel liefs, Janneke & Onno -
04 Juli 2012 - 21:19
Marco:
Wat een avonturen weer! Maar wel voorzichtig blijven hé! Tot over 133 dagen (zegt het internet) geniet en blijf schrijven!
Dikke knuffel (net als vroeger) van Marco! -
13 Juli 2012 - 06:58
ROnAlD:
Ik zit te denken om een snorkel op het dak van mijn huis te maken zoveel regent het hier ik hoop dat het daar beter weer is zodat jullie kunnen genieten van het avontuur veel plezier groeten van blub R blubO blub blub na l blub D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
