Wat doet u daar mevrouw!

Zo tijd voor een nieuw avontuur in een nieuw land. Een avontuur kan je dit wel noemen, want ik kwam in Sydney aan en had even een kamer voor mij alleen genomen, zeker nadat mijn portemonnee was gestolen uit de kamer toen ik aan het slapen was. Dus na een paar dagen lekker rusten heb ik een auto gekocht die ik na mijn surfkamp kon ophalen. Ik heb ervoor gekozen om de auto bij een bedrijf te kopen, want ik heb geen zin om een wrak te kopen.
Dus surfkamp. Dit was echt heel erg gaaf!. De eerste dag dat we aankwamen werden we verdeeld in de blokhutjes die op de camping stonden. Verder hadden we een grote picknick ruimte waar we ons eten kregen en ook filmpjes over surfen gingen kijken. Maar eerste was het tijd voor de eerste les, dit ging erg goed. Stond bijna meteen al. Het is alleen wel lastig om te blijven staan. Het avondeten werd allemaal verzorgd. Alleen het drinken was een beetje jammer, want we kregen alleen water en een energiedrankje. Gelukkig had ik nog een soort van siroop bij me. De andere gingen naar een Cafe waar je drank kan kopen en mee nemen. De eerste avond werd er ook best wel gedronken en de volgende ochtend moesten we weer heel vroeg op staan en begonnen we de dag met ontbijt en daarna weer een surf les. Ook deze les ging heel goed, alleen had ik niet echt les gekregen, want omdat ik al stond en zo goed ging gingen ze eerst andere mensen helpen en kwam ik dus niet meer aan de beurt. Na de lunch merkte ik dat dit weer ging gebeuren en ik ging naar een van de leraren toe en vroeg of hij me kon helpen. Dit ging heel erg goed, dus ging hij snel weer naar andere toe. ik vind het heel erg vervelend voor de andere dat ze nog niet staan, maar op een gegeven moment wil ik ook verder dan alleen maar recht vooruit surfen. Dus op woensdag ochtend was ik een beetje afgedwaald van de groep en moest ik weer terug lopen en toen legde de fotograaf (ook een surfer) mij uit hoe ik een grotere golf kan pakken, omdat ik zo goed ging. Maar dit ging niet zo goed, want op een of andere manier kreeg ik een klap op mijn rug en kon ik mijn hoofd niet meer boven water houden en kwam een van de leraren mij redden. Hij dacht dat ik aan het hyperventileren was, maar dit was niet het geval, omdat de golven zo hoor waren kreeg ik gewoon geen adem en omdat ik geen adem had, kon ik mijn hoofd amper boven water houden. Dus ik ging even aan de kant staan om op adem te komen en daarna weer snel het water in. De tweede deel van die dag vroeg ik meteen om hulp van de leraren om toch die grotere golven te kunnen pakken en met de leraren gaat dit goed, maar ik merk dat mijn timing nog steeds niet erg goed is, waardoor ik vaak val. De rest van de surfkamp ging het eigenlijk zo door. Ik probeerde de golven te pakken, maar mijn timing is nog steeds niet goed, maar de kleine golven gaan echt perfect, want ik kan sturen en springen. Daarna was het tijd om terug naar Sydney te gaan.
Het duurde even voordat ik mijn auto kon ophalen wegens wat betalingsproblemen, maar dankzij mijn lieve ouders hebben we dit toch voor elkaar gekregen en ondertussen had ik drie leuke mensen gevonden die met mij mee naar Brisbane wouden reizen. Marion, Karine en Florant, allemaal Frans. Eigenlijk was de eerste stop in Byron Bay, maar omdat alles zo ver uit elkaar is, duurt het 3 dagen voordat we daar waren. Dit ook omdat we ook willen genieten van het mooie weer en dus bij sommige dorpjes stoppen en een paar stranden hebben bezocht. Florant had ook een surfboard bij zich en wou een paar keer gaan surfen. Ik heb het ook een keer geprobeerd, maar de golven waren een beetje rommelig en het was dus best lastig. Eenmaal in Byron Bay aangekomen moest ik eerst regelen dat de auto gerepareerd werd. Want binnen drie dagen had ik drie dingen die het niet goed deden en ik vond dat het bedrijf waar ik het gekocht had, dit moest betalen. Dit gebeurde ook, maar daardoor hadden we wel een grote vertraging. Hierdoor moest Florant afscheid van ons nemen omdat die voor een bepaalde tijd in Brisbane moest zijn en wij dit niet gingen halen. Ik had ook een gratis overnachting en surfboard huren voor twee dagen en daar maakte ik dankbaar gebruik van, maar het is wel lastig in Byron Bay, want er staat een hele harde stroming en binnen een paar seconde ben je in de ruimte waar ze zwemmen en daar mag je weer niet surfen. Maar het ging verder wel oke, als ik alleen de kleine golven nam, want mijn timing voor de grote golven is nog steeds niet goed.
Daarna ben ik met de meiden verder gereisd. Het werd een beetje snel donker en omdat we laat waren vertrokken kwamen we een beetje later aan en wouden we ergens anders overnachten. Een mevrouw van de camping zei dat we wel op het grasveldje konden overnachten, maar toen we lekker aan het slapen waren (ik in de auto) klopte de meneer van de camping, die blijkbaar twee meter verderop was, op het raampje en zei dat we moesten vertrekken of naar de camping komen en betalen. Uit eidelijk mochten we de auto en tent laten staan en hoefde we alleen te betalen.
Momenteel zijn we op een camping aan de voet van Mt Warning (berg waarschuwing is de vertaling voor oma :) ), Deze hebben we beklommen, maar is echt een ontzettend steile berg. Maar het was wel heel erg leuk om te doen. De meiden waren alleen wat snellen dan ik in het beklimmen van de berg, maar toen we naar beneden gingen was ik weer sneller, maar ik vind het niet erg om alleen te lopen.
Het weer is hier echt prachtig en het geld gaat veel te snel :S Zal iets eerder moeten werken dan ik had verwacht, maar als ik eenmaal in Cairns ben, dan is het toch ook wel lekker om weer even op een plek te blijven hangen. Geld te sparen en ik denk dat het dan tijd is om Daniel op te halen in Sydney.
Niet iedereen zal dit weten, maar dankzij een hele lieve oom van hem, is het mogelijk dat Daniel voor 3 maanden mijn kant op komt. :) Dank je wel Martijn!

Zal proberen de volgende keer weer foto's te laten zien. Voor mensen die facebook hebben. Mijn surffoto's zijn hier te vinden!

Tot de volgende keer (K)